Czasem przychodzą takie gry, na
które spojrzę i wiem, że spodobają się one mojej drugiej połówce. Łączy je
jedno: są to typowe gry euro. I tak właśnie było ze Szklanym Szlakiem czy
Istanbulem. Nie mogło być inaczej, gdy przyszła do nas dość znana gra, która
aktualnie znajduje się na 41 miejscu na BGG. O czym mowa? O Marco Polo!
Marco Polo to polski tytuł gry The
Voyages of Marco Polo. Jest to gra, w której wcielamy się w pomocników
słynnego podróżnika, podróżujemy jego śladami oraz wykonujemy kontrakty. Jak to
wypada na stole? Czytajcie dalej!
Zacznijmy od pudła. Duże, ciężkie
– znaczy dużo elementów. Znajdziemy w nim: dużą, solidną plansze, znacznik
pierwszego gracza, 4 plansze graczy, 10 kart postaci, 16 żetonów miast, 26
kolorowych kości, 40 żetonów monet, 44 kafelki kontraktów, 53 karty, 123
drewniane elementy (w tym wielbłądy, przyprawy, złoto, pionki, domki),
instrukcje i suplement do instrukcji, 4 pomoce graczy.
Zawartość dość imponująca, ale
eurosucharki mają to do siebie, że mają masę elementów. Nam przypadło do gustu
ich wykonanie. Plansza jest duża, czytelna, solidna, a do tego ozdobiona
ładnymi ilustracjami. Kostki – drewniane, ale lekkie i pierwszy raz człowiek
czerpał przyjemność z rzutów. Wszystkie drewniane elementy fajnie oddają to co
przedstawiają, a do tego znajdziemy je w dwóch rozmiarach – mniejsze (jako 1
produkt) i większe (jako 3 produkty). 
Zasady gry opierają się na
mechanice dice placement, czyli rozkładaniem kości na planszy. Na początku gry
każdy z graczy wybiera swój kolor i bierze w odpowiednim kolorze kostki i
domki. Układa wszystko w wyznaczonych
miejscach na swojej planszy gracza, dostaje kontrakt początkowy i 2 wielbłądy.
Dodatkowo pierwszy gracz otrzymuje 7 monet, a każdy kolejny o jedną więcej. Następnie
rozdawane są dwie karty celów. Zrobione? Zatem zaczynamy rozgrywkę!
Nie chciałbym Was zanudzać, także
przedstawię Wam bardzo skróconą wersje zasad. Wszyscy rzucają swoimi kośćmi.
Gracz rozpoczynający jako pierwszy rozmieszcza jedną (lub więcej, ale na jednym
polu) na planszy głównej. Ma do wyboru pobranie monet, wyprawę na bazar, przysługę Khana, pobór kontraktów,
podróż, akcja kart miast. W części z tych przypadku liczy się wynik na kostce,
a w innym nie. Punkty zdobywamy za wykonywanie kontraktów i zadań z kart celów.
Podróżując po planszy będziemy musieli ponosić koszta, ale będziemy też stawiać
swoje placówki handlowe. Gra trwa 5 rundy, wygrywa gracz, który na koniec ma
najwięcej punktów zwycięstwa.
W grze dużo zmieniają karty
celów. Na każdej z nich znajdują się 4 miasta, które mogą nam dodatkowo
zapunktować. Dzieje się tak, gdy postawimy tam swoje placówki handlowe. Czasem
bywa to problem, gdyż możemy trafić na miasta, które są bardzo daleko od
siebie, a nasi rywale dostaną stosunkowo blisko.
Czasami bywało tak, że tury się
dłużyły, gdyż akcja gry zmienia się na tyle często, że trzeba dostosowywać się
do aktualnych poczynań naszych rywali. Nie raz zdarzyło nam się przewidzieć
ruch przeciwnika i zablokować go, przez co musiał zmieniać swą taktykę i
przestawało być kolorowo.
Ostatnimi czasy, jak wspomniałem
przy wstępie, przypadły nam do gustu gry euro. Marco Polo jako przedstawiciel
tego gatunku sprawdza się świetnie. Choć w pewnym stopniu decyduje tu losowość
(rzuty na kostkach, wylosowane karty), to przede wszystkim liczy się nasze
podejście do tematu, obranie konkretnej taktyki i obserwowanie ruchów
przeciwników. Polecam tę grę tym, którzy przepadają za rozbudowanymi eurogrami,
odradzam wszystkim poszukującym mega klimatu czy dużej dawki interakcji.
I.
|
Klimat
|
3,5/6
|
II.
|
Złożoność
|
4,5/6
|
III.
|
Oprawa graficzna
|
5/6
|
IV.
|
Wykonanie elementów
|
6/6
|
V.
|
Grywalność na 2 graczy
|
4,5/6
|
VI.
|
Grywalność na więcej osób
|
5/6
|
| Ocena Końcowa: | 4,75 |
Nazwa: Marco Polo
Wydawca: Albi Polska
Edycja: pierwsza
Sugerowana cena: 125 zł
Ocena: 4,75/6
Dziękuję serdecznie
wydawnictwu Albi Polska za udostępnienie gry
